W technice wiertniczej stabilizator obudowy jest ważnym narzędziem wiertniczym, którego główną funkcją jest zapewnienie prawidłowego położenia obudowy w odwiercie, zapobieganie kontaktowi obudowy ze ścianą odwiertu oraz zmniejszenie ryzyka zużycia i zakleszczenia. Stabilizator obudowy odgrywa kluczową rolę w poprawie wydajności wiercenia i ochronie integralności obudowy dzięki swojej unikalnej konstrukcji i zasadzie działania.
1, Konstrukcja stabilizatora tulei
Stabilizator tulei jest zwykle wykonany z metalu o wysokiej wytrzymałości i charakteryzuje się wytrzymałością i trwałością. Jego struktura zazwyczaj obejmuje korpus stabilizatora, płytki sprężynowe i elementy łączące. Korpus stabilizatora jest główną częścią stabilizatora, która ma pewną wytrzymałość i sztywność oraz może wytrzymać testy w złożonych środowiskach podziemnych. Płytki sprężynujące pełnią rolę podporową i pozycjonującą, są równomiernie rozmieszczone wokół korpusu centralizatora, dopasowując się poprzez odkształcenie sprężyste do tulei o różnych średnicach. Element łączący służy do połączenia stabilizatora z obudową, zapewniając możliwość opuszczenia stabilizatora do studni wraz z obudową podczas procesu wiercenia.
2. Zasada działania centralizatora tulejowego
Zasada działania stabilizatora tulejowego opiera się głównie na zasadach mechanicznych i charakterystyce środowiska odwiertu. Kiedy obudowa jest wkładana do odwiertu, ze względu na nieregularność odwiertu i złożoność formacji, tuleja może zetknąć się ze ścianą odwiertu, powodując problemy, takie jak zużycie i zakleszczenie. Aby uniknąć tych problemów, konieczne jest zainstalowanie stabilizatora na obudowie.
Stabilizator dopasowuje się do zmiany średnicy obudowy poprzez sprężyste odkształcenie płytki sprężynującej i podtrzymuje tuleję w środkowym położeniu odwiertu. Podczas wiercenia, w miarę ciągłego opuszczania obudowy, stabilizator również się porusza. Kiedy tuleja napotka skurcz lub zmiany w odwiercie, płytka sprężynująca stabilizatora ulegnie odkształceniu ściskającemu, aby dostosować się do zmian średnicy tulei, generując jednocześnie odwrotną siłę podporową, która popchnie tuleję w kierunku środka odwiertu i utrzyma jej stabilność.
3, zastosowanie i zalety centralizatorów tulejowych
Stabilizator tulejowy jest szeroko stosowany w inżynierii wiertniczej, szczególnie odpowiedni do złożonych formacji i
Głębokie wiercenie studni. Dzięki zastosowaniu stabilizatora można skutecznie zmniejszyć ryzyko zużycia i zakleszczenia tulei, poprawić wydajność wiercenia i obniżyć koszty wiercenia. Jednocześnie stabilizator może również chronić integralność obudowy, przedłużyć żywotność tulei i zapewnić silne wsparcie dla późniejszej ekstrakcji ropy i gazu.
Zalety centratora tulejowego odzwierciedlają się głównie w następujących aspektach: po pierwsze, charakteryzuje się on prostą konstrukcją i łatwym montażem, który można dostosować do różnych średnic i typów tulei. Po drugie, centralizator ma dobrą elastyczność i odporność na zużycie, co pozwala dostosować się do testów złożonych środowisk podziemnych; Wreszcie stabilizator może skutecznie poprawić wydajność wiercenia i chronić integralność obudowy, zapewniając silne wsparcie dla bezpieczeństwa, wydajności i ochrony środowiska w inżynierii wiertniczej.
Czas publikacji: 12 lipca 2024 r