Stosowanie stabilizatorów rękawowych jest ważnym środkiem poprawiającym jakość cementowania. Cel cementowania jest dwojaki: po pierwsze, użycie tulei do uszczelnienia sekcji odwiertu, które są podatne na zapadnięcie się, wyciek lub inne złożone sytuacje, zapewniając gwarancję bezpiecznego i płynnego wiercenia. Drugim jest skuteczne odizolowanie różnych złóż ropy i gazu, zapobiegając wypływaniu ropy i gazu na powierzchnię lub wyciekom pomiędzy formacjami, zapewniając kanały do wydobycia ropy i gazu. W zależności od celu cementowania można wyprowadzić standardy oceny jakości cementowania.
Tak zwana dobra jakość cementowania odnosi się głównie do wyśrodkowania tulei w odwiercie oraz płaszcza cementowego wokół tulei, skutecznie oddzielającego tuleję od ściany odwiertu i formacji od złoża. Jednakże rzeczywisty odwiert nie jest całkowicie pionowy i może powodować różne stopnie nachylenia odwiertu. Ze względu na nachylenie odwiertu, tuleja nie będzie naturalnie wyśrodkowana wewnątrz odwiertu, co skutkuje różną długością i stopniem kontaktu ze ścianą odwiertu. Szczelina pomiędzy tuleją a odwiertem ma różną wielkość i gdy zaczyn cementowy przepływa przez obszary z dużymi szczelinami, można łatwo wymienić szlam pierwotny; Natomiast w przypadku tych z małymi szczelinami, ze względu na duże opory przepływu, zaczyn cementowy ma trudności z zastąpieniem pierwotnego mułu, co skutkuje powszechnie znanym zjawiskiem kanałowania zaczynu cementowego. Po utworzeniu się kanałów nie można skutecznie uszczelnić złóż ropy i gazu, a ropa i gaz będą przepływać przez obszary pozbawione pierścieni cementowych.
Stosowanie stabilizatora rękawa polega na jego jak największym wycentrowaniu podczas cementowania. W przypadku cementowania studni kierunkowych lub silnie odchylonych jeszcze bardziej konieczne jest zastosowanie stabilizatorów tulejowych. Zastosowanie centratorów tulei może nie tylko skutecznie zapobiegać przedostawaniu się zaczynu cementowego do rowka, ale także zmniejszyć ryzyko różnicy ciśnień i zakleszczania się tulei. Ponieważ stabilizator centruje tuleję, tuleja nie będzie ściśle przymocowana do ściany odwiertu. Nawet w odcinkach studni o dobrej przepuszczalności, tuleja jest mniej podatna na utykanie przez osady mułu powstałe na skutek różnic ciśnień i powodowanie zatorów wiertniczych.
Stabilizator tulei może również zmniejszyć stopień wygięcia tulei wewnątrz studni (szczególnie w dużym odcinku odwiertu), co zmniejszy zużycie narzędzia wiertniczego lub innych narzędzi wiertniczych na tulei podczas procesu wiercenia po zamontowaniu tulei, i odgrywają rolę w ochronie rękawa. Dzięki podparciu stabilizatora tulei na tulei zmniejsza się powierzchnia styku tulei z odwiertem, co zmniejsza tarcie pomiędzy tuleją a odwiertem. Jest to korzystne ze względu na możliwość opuszczenia tulei do studni oraz umożliwienia przesuwania tulei podczas cementowania.
Czas publikacji: 25 września 2024 r
