Kiedy hartowany przedmiot nie ostygł do temperatury pokojowej i nie można go hartować?

Hartowanie jest ważną metodą obróbki cieplnej metali, która zmienia właściwości fizyczne i mechaniczne materiałów poprzez szybkie chłodzenie. Podczas procesu hartowania przedmiot obrabiany przechodzi etapy, takie jak nagrzewanie w wysokiej temperaturze, izolacja i szybkie chłodzenie. Kiedy przedmiot obrabiany jest gwałtownie schładzany od wysokiej temperatury, na skutek ograniczenia przemiany fazy stałej, następuje zmiana mikrostruktury przedmiotu obrabianego, tworząc nowe struktury ziarniste i rozkład naprężeń wewnątrz.

Części kute Odpuszczanie

Po hartowaniu przedmiot obrabiany znajduje się zwykle w stanie wysokiej temperatury i nie jest jeszcze całkowicie schłodzony do temperatury pokojowej. W tym momencie, ze względu na znaczną różnicę temperatur pomiędzy powierzchnią przedmiotu obrabianego a otoczeniem, przedmiot obrabiany będzie w dalszym ciągu przekazywał ciepło z powierzchni do wnętrza. Ten proces wymiany ciepła może prowadzić do lokalnych gradientów temperatury wewnątrz przedmiotu obrabianego, co oznacza, że ​​temperatura w różnych miejscach wewnątrz przedmiotu obrabianego nie jest taka sama.

 

Ze względu na naprężenia szczątkowe i zmiany strukturalne powstałe podczas procesu hartowania, wytrzymałość i twardość przedmiotu obrabianego ulegną znacznej poprawie. Jednakże zmiany te mogą również zwiększyć kruchość przedmiotu obrabianego i mogą skutkować pewnymi defektami wewnętrznymi, takimi jak pęknięcia lub deformacje. Dlatego konieczne jest przeprowadzenie obróbki odpuszczającej na przedmiocie obrabianym, aby wyeliminować naprężenia szczątkowe i osiągnąć wymaganą wydajność.

Odpuszczanie to proces nagrzewania przedmiotu obrabianego do określonej temperatury, a następnie jego chłodzenia, w celu poprawy mikrostruktury i właściwości powstałych po hartowaniu. Temperatura odpuszczania jest na ogół niższa niż temperatura hartowania, a odpowiednią temperaturę odpuszczania można wybrać w oparciu o charakterystykę i wymagania materiału. Zwykle im wyższa temperatura odpuszczania, tym niższa twardość i wytrzymałość przedmiotu obrabianego, natomiast wzrasta ciągliwość i plastyczność.

 

Jeżeli jednak przedmiot obrabiany nie ostygł do temperatury pokojowej, tj. ma nadal wysoką temperaturę, obróbka odpuszczająca nie jest możliwa. Dzieje się tak, ponieważ odpuszczanie wymaga nagrzania przedmiotu obrabianego do określonej temperatury i utrzymania go przez pewien czas, aby uzyskać pożądany efekt. Jeżeli obrabiany przedmiot ma już wysoką temperaturę, proces nagrzewania i izolacji nie będzie możliwy, co spowoduje, że efekt odpuszczania nie będzie spełniał oczekiwań.

Dlatego przed przeprowadzeniem obróbki odpuszczania należy upewnić się, że przedmiot obrabiany został całkowicie schłodzony do temperatury pokojowej lub zbliżonej do temperatury pokojowej. Tylko w ten sposób można przeprowadzić skuteczną obróbkę odpuszczającą, która pozwoli dostosować parametry użytkowe przedmiotu obrabianego oraz wyeliminować defekty i naprężenia powstałe w procesie hartowania.

 

Krótko mówiąc, jeśli hartowany przedmiot nie zostanie schłodzony do temperatury pokojowej, nie będzie mógł zostać poddany obróbce odpuszczającej. Odpuszczanie wymaga nagrzania przedmiotu obrabianego do określonej temperatury i utrzymywania jej przez pewien czas, a jeżeli przedmiot obrabiany ma już wyższą temperaturę, proces odpuszczania nie może być skutecznie realizowany. Dlatego bardzo ważne jest, aby podczas procesu obróbki cieplnej przedmiot obrabiany został całkowicie schłodzony do temperatury pokojowej przed odpuszczaniem, aby mieć pewność, że przedmiot obrabiany osiągnie wymaganą wydajność i jakość.


Czas publikacji: 29 grudnia 2023 r