Materiał tej kutej części:
14CrNi3MoV (921D), odpowiedni na odkuwki stalowe o grubości nie przekraczającej 130mm stosowane na statkach.
Proces produkcyjny:
Stal kutą należy przetapiać metodą pieca elektrycznego i elektrycznego przetapiania żużla lub innymi metodami dopuszczonymi przez stronę popytową. Stal powinna zostać poddana odpowiednim procesom odtleniania i rozdrobnienia ziarna. Podczas kucia wlewka bezpośrednio w kutą część, współczynnik kucia głównego korpusu części nie powinien być mniejszy niż 3,0. Stopień kucia części płaskich, kołnierzy i innych wydłużonych odcinków części kutej nie powinien być mniejszy niż 1,5. Podczas kucia kęsa w część kutą stopień kucia głównego korpusu części powinien być nie mniejszy niż 1,5, a współczynnik kucia wystających części powinien być nie mniejszy niż 1,3. Części kute wykonane z wlewków lub kęsów kutych należy poddać odpowiedniemu odwodornieniu i wyżarzaniu. Spawanie kęsów stalowych używanych do produkcji części kutych jest niedozwolone.
Stan dostawy:
Część kutą należy dostarczyć w stanie ulepszonym cieplnie po normalizacyjnej obróbce wstępnej. Zalecany proces to (890-910)°C normalizowanie + (860-880)°C hartowanie + (620-630)°C odpuszczanie. Jeżeli grubość odkuwki przekracza 130mm, należy ją poddać odpuszczaniu po obróbce zgrubnej. Części kute hartowane nie powinny być poddawane wyżarzaniu odprężającemu bez zgody strony popytowej.
Właściwości mechaniczne:
Po odpuszczaniu właściwości mechaniczne części kutej powinny odpowiadać odpowiednim specyfikacjom. Należy przeprowadzić co najmniej próby udarności w temperaturach -20°C, -40°C, -60°C, -80°C i -100°C oraz wykreślić pełne krzywe energia uderzenia-temperatura.
Wtrącenia niemetaliczne i wielkość ziarna:
Części kute wykonane z wlewków powinny mieć uziarnienie nie większe niż 5,0. Poziom wtrąceń typu A w stali nie powinien przekraczać 1,5, a poziom wtrąceń typu R nie powinien przekraczać 2,5, przy czym suma obu wtrąceń nie powinna przekraczać 3,5.
Jakość powierzchni:
Części kute nie powinny mieć widocznych wad powierzchniowych, takich jak pęknięcia, fałdy, wgłębienia skurczowe, blizny lub obce wtrącenia niemetaliczne. Wady powierzchni można usunąć poprzez skrobanie, dłutowanie, szlifowanie ściernicą lub metodami obróbki skrawaniem, z zapewnieniem odpowiedniego naddatku na obróbkę wykańczającą po rektyfikacji.
Czas publikacji: 24 listopada 2023 r
