Pompa błotna jest kluczowym elementem operacji wiertniczych, odpowiedzialnym za dostarczanie błota, wody i innych płynów płuczących do odwiertu. W tym artykule wyjaśniono zasadę działania pompy błotnej.
Podczas wiercenia ropy naftowej pompa płuczkowa wtłacza błoto do odwiertu w miarę przesuwania się wiertła. Proces ten służy wielu celom: chłodzi wiertło, czyści narzędzia wiertnicze i przenosi materiały odpadowe, takie jak zrębki skalne, z powrotem na powierzchnię, pomagając w ten sposób w utrzymaniu czystości odwiertu. Zazwyczaj wiercenia naftowe wykorzystują wiercenie z bezpośrednim obiegiem. Pod pewnym ciśnieniem pompa błotna transportuje czystą wodę, błoto lub polimery na dno studni poprzez węże, przewody wysokociśnieniowe i centralny otwór rury wiertniczej.
Istnieją dwa powszechnie stosowane typy pomp błotnych: pompy tłokowe i pompy nurnikowe.
- Pompa tłokowa: Znana również jako elektryczna pompa tłokowa, ten typ opiera się na ruchu posuwisto-zwrotnym tłoka. Ruch ten powoduje okresowe zmiany objętości roboczej komory pompy, umożliwiając pompie zasysanie i odprowadzanie cieczy. Pompa tłokowa składa się z cylindra pompy, tłoka, zaworów wlotowych i wylotowych, rur wlotowych i wylotowych, korbowodu i urządzenia przekładniowego. Szczególnie nadaje się do wierceń pod wysokim ciśnieniem i przy niskim przepływie.
- Pompa tłokowa: Ten istotny element układu hydraulicznego działa w oparciu o ruch posuwisto-zwrotny tłoka w cylindrze. Ruch ten zmienia objętość szczelnej komory roboczej, ułatwiając procesy zasysania i odprowadzania płynów. Pompy nurnikowe idealnie nadają się do wierceń pod wysokim ciśnieniem i przy dużym przepływie.
Aby osiągnąć maksymalną wydajność, pompa błotna musi działać w sposób ciągły i niezawodny. Dlatego też właściwe planowanie i rygorystyczne praktyki zarządzania mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia jego skutecznej realizacji.
Czas publikacji: 25 lipca 2024 r
