Stabilizator tulejowy to urządzenie instalowane na ciągu rurowym w celu centrowania ciągu obudowy w odwiercie. Charakteryzuje się prostą konstrukcją, wygodnym użytkowaniem, długą żywotnością i niskim kosztem. Główną funkcją stabilizatora tulei jest:
l Zmniejsz mimośrodowość obudowy, popraw wydajność wypierania cementowania, skutecznie zapobiegaj kanałowaniu zaczynu cementowego, zapewnij jakość cementowania i uzyskaj dobry efekt uszczelniający.
l Podparcie stabilizatora tulejowego na obudowie zmniejsza powierzchnię styku obudowy ze ścianą odwiertu, zmniejszając w ten sposób siłę tarcia pomiędzy obudową a ścianą odwiertu, co jest korzystne dla przemieszczania się obudowy podczas wnikania do odwiertu i cementowanie.
l Zmniejsz ryzyko przyklejenia się osłonki do dolnej części obudowy i zmniejsz ryzyko przyklejenia się osłonki. Stabilizator tulejowy centruje obudowę i zapobiega jej przyleganiu do ściany odwiertu. Nawet w sekcjach studni o dobrej przepuszczalności ryzyko zakleszczenia obudowy przez osady mułu powstałe na skutek różnic ciśnień jest mniejsze i powoduje zatory wiertnicze.
l Stabilizator tulei może zmniejszyć stopień zgięcia obudowy w odwiercie, zmniejszając w ten sposób zużycie obudowy przez narzędzie wiertnicze lub inne narzędzia wiertnicze podczas procesu wiercenia po zainstalowaniu obudowy i odgrywając rolę w ochronie obudowy.
Istnieje wiele rodzajów stabilizatorów tulei, a ich dobór i rozmieszczenie często opierają się na doświadczeniach z użytkowania na miejscu, bez systematycznych podsumowań teoretycznych i badań. Wraz z rosnącym rozwojem wierceń w kierunku skomplikowanych odwiertów, takich jak studnie ultragłębokie, studnie o dużej wyporności i studnie poziome, konwencjonalne stabilizatory tulejowe nie są już w stanie zaspokoić potrzeb budownictwa podziemnego. Dlatego konieczne jest prowadzenie systematycznej analizy i porównywania właściwości konstrukcyjnych, możliwości zastosowania i optymalnego rozmieszczenia różnych typów stabilizatorów tulejowych, aby ułatwić prowadzenie prac budowlanych.
Klasyfikacja i charakterystyka centralizatorów osłonowych
W zależności od rzeczywistych warunków odwiertu oraz cech konstrukcyjnych, procesów produkcyjnych i materiałów stabilizatorów tulejowych, stabilizatory tulejowe dzielą się na różne typy. Zgodnie ze standardami przemysłu naftowego stabilizatory tulejowe dzieli się zazwyczaj na stabilizatory elastyczne i stabilizatory sztywne.
1.1 Klasyfikacja i właściwości techniczne stabilizatorów elastycznych
Centralizator elastyczny jest najwcześniejszym i najczęściej stosowanym typem centralizatora. Ma niski koszt produkcji, różnorodne typy i cechy dużej siły odkształcenia i odzyskiwania. Zapewnia nie tylko centrowanie obudowy, ale także dobrą przepustowość dla odcinków studni o dużych zmianach średnicy, zmniejsza opory tarcia wkładania obudowy oraz poprawia równomierność zagęszczenia cementu pomiędzy obudową a odwiertem.
1.2 Klasyfikacja i charakterystyka techniczna sztywnych stabilizatorów
W przeciwieństwie do stabilizatorów elastycznych, same sztywne stabilizatory nie ulegają odkształceniom sprężystym, a ich średnica zewnętrzna jest mniejsza niż rozmiar wiertła, co skutkuje niższym tarciem podczas wkładania, dzięki czemu nadają się do stosowania w bardziej regularnych odwiertach i obudowach.
Optymalny dobór metody łączenia dla 3 centralizatorów obudowy i rozmieszczenia
Różne stabilizatory tulejowe mają swoje zalety i wady wynikające z różnic w strukturze, materiale i procesie produkcyjnym i nadają się do różnych warunków studni. Ten sam typ centrizatora osłony, ze względu na różne sposoby rozmieszczenia i rozstawy, może również powodować różne efekty centrowania i tarcia obudowy. Przykładowo, jeśli centralizator zostanie umieszczony zbyt ciasno, zwiększy to sztywność cięgna osłony, utrudniając wkładanie osłony i zwiększając koszty eksploatacji; Niewystarczające rozmieszczenie stabilizatorów może skutkować nadmiernym kontaktem obudowy z odwiertem, co prowadzi do złego centrowania obudowy i wpływa na jakość cementowania. Dlatego też, w zależności od rodzaju odwiertu i warunków, wybór odpowiedniego stabilizatora tulei i kombinacji jego rozmieszczenia ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia tarcia obudowy i poprawy centrowania obudowy.
Czas publikacji: 06 sierpnia 2024 r
